فیبروز چیست؟

بافت فیبروز نوعی بافت همبند سفت و غنی از کلاژن است که در پاسخ به آسیب (مثل بریدگی یا جراحی) تشکیل می‌شود. این بافت با پر کردن فضای زخم، به بستن و ترمیم ناحیه آسیب‌دیده کمک می‌کند، اما اگر بیش‌ازحد تشکیل شود، ممکن است باعث اسکار (جای زخم سفت) یا محدودیت حرکتی شود. پس از جراحی بینی، تشکیل متعادل بافت فیبروز به حفظ ساختار جدید بینی کمک می‌کند، اما جراحان با تکنیک‌های دقیق سعی می‌کنند از فیبروز اضافی جلوگیری کنند تا بینی نرم و طبیعی بماند.
 در حين جراحى بينى پوست و اجزا اسكلت بينى از هم جدا مى شوند تا جراح بتواند روى اسكلت بينى تغييرات لازم را انجام دهد . پس از پايان جراحى ، بايد بافت هاى جدا شده دوباره به هم وصل شوند تا بينى به حالت نرمال باز گردد . اين اتصال يا چسبيدن بافت ها در بدن به وسيله يك بافت معجزه آسا به نام فيبروز انجام مى گيرد . به عبارت ديگر سلول هاى بدن با توليد رشته هاى چسبنده بافت ها را دوباره به هم فيكس مى كنند و به حالت نرمال باز مى گردانند. بافت فيبروز از وسايل مهم ترميمى در بدن است و به دنبال هر نوع زخم و آسيب به بدن به كمك بافت ها مى آيد و آن ها را ترميم مى كنند .
فيبروز بر خلاف تمام فوايدى كه دارد در جراحى زيبايي گاهى مى تواند روى نتايج زيبايى تاثير منفى بگذارد زيرا اگر بافت ايجاد شده بيشتر از حد نرمال باشد مى تواند باعث بزرگ شدن اندازه بينى يا تغيير شكل نوك بينى بشود و نتايج جراحى را از حالت زيبا خارج نمايد . پديده فيبروز مخصوصا در بينى هاى گوشتى مى تواند ( پوست ضخيم و غضروف هاى ضعيف ) درد سر ساز بشود و باعث برگشت نتايج جراحى به حالت نامطلوب بشود . براى جلوگيرى از پديده فيبروز نامطلوب ، بايد از كوچك كردن بيش از اندازه سايز بينى اجتناب شود و گرنه بدن با پديده فيبروز به مقابله با اين مساله بر مى خيزد و نتايج غير قابل پيش بينى به بار مى آورد .