بزرگ کردن بینی های خیلی کوچک با جراحی

بزرگ کردن و افزایش سایز بینی برای افرادی که به دنبال جراحی های قبلی اندازه بینی شان بیش از حد کوچک شده است قابل انجام است. برخی از افراد بینی به دنبال جراحى هاى قبلى بینى شان كوچك شده است به طوری که از نظر تنفسی دچار مشکل هستند.


بزرگ کردن بینی با جراحی :

برخی از افراد بینی به دنبال جراحى هاى قبلى بينى شان كوچك شده است به طوری که از نظر تنفسی دچار مشکل هستند. برخی افراد هم در پی جراحی هایی که از قبل روی بینی شان انجام شده، بيني شان بيش از حد كوچك شده است به طورى كه از نظر زيبايى عدم تناسب با صورت پيداكرده و ظاهر نامطلوبى دارد . این دو دسته از افراد معمولا به دنبال بزرگ کردن بینی خود با جراحی بینی هستند.

بزرگ کردن بینی هایی که با جراحی های قبلی بیش از حد کوچک شده اند:

فارغ از اينكه آيا سبك كار جراح قبلي كوچك كردن بيش از اندازه بيني بوده يا اينكه خود مريض از جراح درخواست كرده و جراح را تحت فشار قرار داده است كه بيني اش كوچك شود ، در هر صورت اين عمل را قبول نداريم. يعني كوچك كردن بيني، اگر از حدي بيشتر شود درست و مجاز نمي باشد.
البته اين به آن معنا نيست كه ما با كوچك كردن بيني هاي بزرگ مخالف باشيم. برخي از بيني ها خيلي بزرگ هستند به طوري كه زيبايي فرد را تحت الشعاع قرار داده اند، در این صورت تا جايي كه امكان دارد و فرد دچار مشكلات تنفسي و بويايي نمي شود بيني فرد را كوچك مى نماييم. ولي كوچك كردن بيني استانداردي دارد و فقط تا حدي مجاز هستيم بيني را كوچك نماييم. اگر كوچك كردن بيني از حدي بيشتر شود حتماً بافت بيني آسيب مي بيند و تنفس و بويايي فرد دچار مشكل مي شود.
گذشته اينكه در بعضي از افراد، علاوه بر اينكه مشكلات تنفسي و بويايي ايجاد مي شود به علت كوچك كردن بيش از حد بيني و عدم تناسب بيني و صورت، زيبايي فرد به شدت تحت تأثير قرار مي گيرد و فرد زيبايي خود را از دست مي دهد چون در هر صورت، بینی بايد سايز استانداری داشته باشد.
اگر سايز بيني از حدي كوچك تر شود زيبايي فرد از حالت استاندارد و نرمال خارج مي شود و افرادي كه به آن شخص نگاه مي كنند احساس مي كنند ناهماهنگي خاصي وجود دارد و اين ناهماهنگي باعث شده كه زيبايي فرد كاهش پيدا كند و با تعجب به آن فرد نگاه مي كنند. اين افراد در بسياري از موارد مراجعه مي كنند و درخواست مي كنند بيني شان دوباره بزرگ شود.

بینی را بیش از حد بزرگ نمی کنیم:

عمل بزرگ کردم بینی با جراحی به آن معنا نيست كه آنقدر بيني بزرگ شود كه دوباره سايز بيني، بيش از حد به نظر برسد. منظور آن است كه اين بيني كوچك از حالت غيرنرمال و غيراستاندارد خارج شود و دوباره در محدوده زيبايي قرار بگيرد. به طوري كه وقتي بقيه افراد او را نگاه مي كنند حالت غيرطبيعي بودن و مصنوعي بودن به آنها دست ندهد.
هدف این است که اطرافیان احساس كنند كه بيني فرد زيبا است و يا اصلاً احساس خاصي به آنها دست ندهد. در هر صورت مهمترين وظيفه جراح آن است كه در اين افراد، مشكلات تنفسي و زيبايي را اصلاح كند و زيبايي را در محدوده نرمال بياورد.
عمل بزرگ کردن بینی با جراحی به چه صورت انجام می شود؟
براي بزرگ كردن بيني راه هاي مختلفي وجود دارد و اساس آن بر پايه پيوند زدن غضروف است. اسكلت بيني كه كوچك شده دوباره با استفاده از اين غضروف هاي پيوندي بايد بازسازي بشود.
جراح غضروف را از قسمتهاي ديگر بدن پيدا مي كند و به بيني پيوند مي زند.

منابع غضروفي متفاوت است:

غضروف های مصنوعی :

يك انتخاب غضروف هاي مصنوعي هستند. غضروف هاي مصنوعي ماندگاري خوبي دارند ولي اشكالي كه دارد آن است كه ممكن است در درازمدت دچار عفونت شوند و از پوست فرد بيرون بزند. در اين صورت عوارض ناهنجار و ناگواري دارد. بنابراين توصيه مي شود كه از غضروف هاي مصنوعي استفاده نشود.

غضروف هاي هوموگرافت:

منبع غضروفي ديگري كه در دست داريم غضروف هاي افرادي است كه در اثر عوامل مختلف، حيات خود را از دست داده اند. غضروف بدن اين افراد را معمولاً درمي آورند، اشعه مي دهند، ضدعفوني مي كنند و در بدن افراد ديگر استفاده مي كنند. به اين غضروف ها، غضروف هاي هوموگرافت مي گويند. غضروف هاي هوموگرافت معمولاً عوارض غضروف هاي مصنوعي را ندارد. معمولاً عفونت نمي كند، از پوست بيرون نمي زند، عفونت بسيار كمتري دارد ولي اشكال عمده اي كه دارد آن است كه معمولاً در طي ده سال جذب مي شود و از بين مي رود و بيني ممكن است دوباره به حالت قبلي برگردد به همين علت استفاده از غضروف هاي هوموگرافت هم زياد مورد تأييد نمي باشد .
علاوه بر آن اينكه ممكن است بسياري از بيماري هايي كه اكنون شناخته شده نيستند توسط اين غضروف ها به فرد منتقل شوند به هر حال از بدن فرد ديگري گرفته شده و به آنها پيوند زده شده است. ممكن است در آينده بيماري هايى كشف شود كه در حال حاضر شناخته شده نيستند و در اثر اين پيوند غضروف از افراد ديگر اين بيماري به آنها منتقل شود.

غضروف هاى اُتوگرافت :

منبع غضروفي ديگري كه باقي مي ماند غضروف خود فرد است كه به آن اُتوگرافت مي گويند. غضروف خود فرد معمولاً از پشت گوش و يا دنده برداشته مي شود. بهترين انتخاب غضروف پشت گوش فرد است كه معمولاً عارضه اي ندارد. روي شكل ظاهري گوش اثر ندارد. هيچكس متوجه نمي شود كه از گوش فرد غضروف برداشته شده، شنوايي و عملكرد گوش تحت تأثير قرار نمي گيرد. برش كوچكي پشت گوش مي خورد و بسيار كم عارضه مي باشد ولي مشكل گوش آن است كه مقدار غضروف زيادي به جراح نمي دهد و اگر بيني فرد بيش از حد كوچك شده باشد يا دريچه هاي بيني خيلي تنگ شده باشد غضروف كافي براي بازسازي بيني به ما نمي دهد.
انتخاب ديگر غضروف دنده فرد است. غضروف دنده بسيار خوب است چرا كه مقدار زيادي غضروف در اختيار جراح قرار مي دهد. هيچكدام از عوارض قبلي را كه در موردش صحبت كرديم ندارد. تنها اشكالش آن است كه يك جاي بخيه زير سينه فرد باقي مي ماند. جاي بخيه حدود سه تا چهار سانت زير سينه فرد باقي مي ماند. به غير از اين مشكل عمده اي ندارد و اگر درست انجام شود عارضه چنداني براي فرد ندارد و براي بازسازي بيني مي توان از غضروف دنده استفاده كرد.
بعد از مشخص كردن منبع غضروفي مي توان بيمار را براي جراحي آماده كرد. پوست بيني را بلند مي كنيم با استفاده از غضروفي كه به دست آمده، اسكلت بيني فرد بازسازي مي شود اندازه بيني بزرگ تر مي شود متناسب با صورت فرد درآورده مي شود بعد از آن پوست بيني را روي اسكلت بيني مي كشيم و بعد از مدتي كه بهبودي حاصل شد، بيني با سايز بهتر (بزرگ تر) و عملكرد بهتر از نظر تنفسي و بويايي براي فرد ايجاد خواهد شد و فرد مي تواند به زندگي نرمال و شادمان خود برگردد.