سربالا کردن بینی با جراحی

در گذشته جراحان براى اصلاح افتادگى نوك بینى غضروف هاى بینى را كوتاه مى كردند . اشكال روش فوق این بود كه بعد از مدتى در اثر نیروى جاذبه و فرآیندهاى ترمیمى داخل بینى ، در بعضى از افراد دوباره نوك بینى پایین مى آمد . به همین دلیل جراحان براى غلبه بر این مشكل نوك بینى را خیلى بالا مى بردند تا بعد از مدتى نوك بینى پایین بیاید و به حالت دلخواه آنان نزدیك شود.
 يكى از اشكالات زيبايى كه افراد را براى جراحى بينى متمايل مى نمايد افتادگى نوك بينى است كه در نيمرخ ، بينى را داراى طول زياد نشان مى دهد و در نماى تمام رخ هم به چهره حالت متواضع و كمي مغموم مى دهد .
اگر افتادگى نوك بينى اصلاح شود به چهره در نماى تمام رخ حالت مغرور و جذاب تر داده مى شود و در نماى نيم رخ و سه رخ هم طول بينى متعادل مى شود . البته ميزان بالا بردن سر بينى بايد در حد مشخص و محدودى انجام شود و گرنه به بينى حالت خوكى مى دهد كه اصلا ظاهر زيبايى ندارد .
در گذشته جراحان براى اصلاح افتادگى نوك بينى غضروف هاى بينى را كوتاه مى كردند . اشكال روش فوق اين بود كه بعد از مدتى در اثر نيروى جاذبه و فرآيندهاى ترميمى داخل بينى ، در بعضى از افراد دوباره نوك بينى پايين مى آمد . به همين دليل جراحان براى غلبه بر اين مشكل نوك بينى را خيلى بالا مى بردند تا بعد از مدتى نوك بينى پايين بيايد و به حالت دلخواه آنان نزديك شود . بالا بردن بيشتر از مطلوب نوك بينى ، دو عيب مهم داشت . اولا در بعضى از افراد نوك بينى به حد دلخواه پايين نمى آمد و بينى به حالت خوكى باقى مى ماند . ثانيا براى اين كار مقدار زيادى از غضروف هاى نوك بينى برداشته مى شد و بينى مستعد مشكلات تنفسى و آسيب بود . در روش هاى مدرن به جاى كوتاه كردن غضروف هاى بينى ، به غضروف هاى نوك بينى غضروف هايى به صورت كمكى پيوند زده مى شود كه نقش ستون را ايفا مى كنند و نوك بينى را بالا نگاه مى دارند و در مقابل جاذبه و فرآيندهاى ترميمى بينى مقاومت مى كنند . در اين روش ها نه تنها بينى مستعد آسيب نيست بلكه محكم تر و قوى تر مى شود و به علاوه ديگر لازم نيست كه سر بينى حين جراحى بيشتر از حد مورد نياز بالا برده شود و نتايج جراحى بيشتر تحت كنترل جراح خواهد بود .