آیا شما کناره های بینی را بخیه می زنید؟

اگر بینی بیمار پره های بزرگی داشته باشد ، جراح ناگزیر است برای کوچک کردن پره ها کناره های بینی را باز کند و کوچک نماید و نهایتاً بخیه بزند. جای بخیه بعد از 6 ماه محو می شود. بخیه‌های پره‌های بینی بعد از عمل معمولا در جراحی‌هایی استفاده می‌شوند که برای کوچک کردن یا اصلاح شکل پره‌ها برش داده می‌شود. این بخیه‌ها اغلب در ناحیه اتصال پره به صورت زده می‌شوند تا جای زخم در چین طبیعی پوست پنهان بماند و کمتر دیده شود. بخیه‌ها ممکن است جذبی یا غیرجذبی باشند؛ بخیه‌های جذبی خودبه‌خود طی چند هفته حل می‌شوند، اما بخیه‌های غیرجذبی معمولاً حدود یک هفته بعد توسط پزشک کشیده می‌شوند. مراقبت از بخیه‌ها با تمیز نگه داشتن ناحیه و پرهیز از دستکاری، اهمیت زیادی در جلوگیری از عفونت و ایجاد اسکار قابل مشاهده دارد.
 جراحی بینی به دو روش باز و بسته انجام می گیرد . در جراحی بسته تمام برش ها و بخیه ها داخل بینی زده می شود . در روش باز یک برش و بخیه کوچک روی پایه وسط زیر بینی زده می شود .
در روش بسته بهبود سریع تر است ولی در روش باز توانایی جراح در راضی کردن بیمار بیشتر است .
با این حال در هر دو روش اگر بینی بیمار پره های بزرگی داشته باشد ، جراح ناگزیر است برای کوچک کردن پره ها کناره های بینی را باز کند و کوچک نماید . در این موارد یک جای بخیه کوچک کنار پره های بینی باقی می ماند که میزان آن به جنس پوست فرد بستگی دارد . اگر فرد پوست سفید و ظریفی داشته باشد جای بخیه خیلی کم خواهد بود . هر چه پوست ضخیم تر و تیره تر باشد جای بخیه بیشتر می ماند . البته دقت جراح در ترمیم بخیه ها هم در این میان نقش متوسطی دارد .
گاهی جراح با افرادی مواجه می شود که به هیچ عنوان بخیه کنار بینی را نمی پذیرند . در این موارد می توان از کوچک کردن پره های بینی صرفنظر کرد ولی بیمار باید بزرگ بودن پره بینی را بپذیرد .